Vrijdagochtend vertrekken we rond 10 uur met onze chauffeur voor deze week richting Jaipur. 233 km, waar we dik 5 uur over doen. De auto is klein, maar heeft airconditioning, en Judith en ik alle tijd om bij te kletsen. Onderweg stoppen we in een miniplaatsje langs de weg om water te kopen, waar we als beroemdheden bekeken en beloerd worden.
Eind van de middag komen we in Jaipur aan. Ons hotel is prachtig, en de airconditioning in de kamer erg aangenaam. We doen weinig, lopen eigenlijk alleen een rondje rond het hotel, kopen wat te drinken en wat snacks, want om 19.30 uur moet oranje tegen Brazilie voetballen, en dat willen we zien! De uitslag is inmiddels bekend: Oranje is door!
Op zaterdagochtend ontbijten we in de tuin, Judith met cornflakes, koffie en fruit, en ik met water en fruit. De hitte is te doen, maar het is ontzettend vochtig, dus plakkerig. De chauffeur haalt ons op en brengt ons naar the Old City. We vallen meteen in de klauwen van een verkoper van sieraden, die stiekem ook nog een winkel in textiel blijkt te hebben, als Judith laat vallen dat ze wel een tafelkleed zou willen kopen. Ze spreken hier alle talen, Frans, Spaans, Italiaans, Duits, en hier en daar verstaan ze zelfs een beetje Nederlands. No place to hide, dus. Goed, wij willen wel mee naar de textielwinkel dan. Een uur later en twee organza tafelkleden (Judith), een zijden tafelkleed (ik) en 1 custom made zijden jurkje (ik) later en een hoop rupees armer, staan we weer buiten. Goed, op naar het City Palace. Dit blijkt bijna onmogelijk te bereiken, omdat we overal bijna de winkels in getrokken worden. Toch lukt het ons om hier en daar wat foto's te nemen. Ondertussen koop ik ook nog twee harembroeken (ze staan zo leuk!) en sieraden van tijgeroogsteen (ze staan zo leuk!).
Aan het eind van de middag ontmoeten we onze chaffeur weer bij de City Palace, nadat we ons eerst een rondje om de kerk hebben laten rijden door een cycle rikshaw (we hadden geen idee dat de auto naast de beste man geparkeerd stond). De arme man.
De chauffeur rijdt ons naar het Amber fort, alwaar we ook als een soort van beroemdheden benaderd en bekeken worden. Een stelletje vraagt ons of ze met ons op de foto mogen. Sure. En als er een schaap over de dam is.....
We lopen nog wat rond, en rijden dan weer terug naar het hotel, waar we ons lekker douchen, de hitte en het stof van ons afwassen.
We lopen naar buiten om te gaan eten in een restaurant dat naar eigen zeggen is aanbevolen door de Lonely Planet (nergens te bekennen in de Lonely Planet zelf), en vallen in een soort van optocht voor een bruiloft. We kunnen de bruid niet echt ontwaren, maar de bruidegom zit achteraan de stoet op een paard. Er lopen jongens met brandende lampen langs de stoet, die van elektriciteit voorzien worden door een klein vrachtwagentje achteraan. Die produceert zoveel uitlaatgassen, dat we vermoeden dat de bruidegom voor het eind van de avond al vergast is.
Het eten in het restaurant is heerlijk, ondanks het feit dat ze dus niet echt in de Lonely Planet staan. Judith kiest voor Continental food (hoe kan je! In India!), ik natuurlijk voor een heerlijk Indiaas gerecht, met Paneer.
Nu even bij de receptie kijken of mijn custom dress is afgeleverd, zoals beloofd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten