Stappen en regen

Een avond stappen in Reykjavik blijkt een interessante aangelegenheid. We vermaken ons de hele avond met het bekijken van het zeer gevarieerde publiek dat de club aandoet. Van oudere mannen tot jonge voetballers, je vindt er vanalles, maar wel voornamelijk mannen. Het Bjork-gehalte is enorm hoog, de IJslandse mode is toch duidelijk anders dan in de rest van Europa.

Uitslapen is eenvoudig hier, het wordt pas rond kwart voor 11 licht, dus veel anders dan slapen op de zaterdagochtend kun je toch niet. Als we uit het raam kijken, blijkt het heel verrassend te regenen. We besluiten onze inkopen te doen, en haasten ons vervolgens naar de Kaffitar, de lokale Starbucks.

Oh ja, tussendoor zetten we nog even snel de kerk van Reykjavik op de foto. Je kunt 'm maar hebben.

IJsland: de Blue Lagoon, de geysers, de waterval, onze road trip, stappen in Austur... We hebben de prachtigste foto's gemaakt in heel bijzonder licht, als het al licht werd. Het was een bijzondere ervaring!

Road trip

We zitten om half 9 klaar in de lobby van het hotel. We worden opgehaald door een jongen, die ons meeneemt naar het verhuurbedrijf. Hij blijkt uitsmijter te zijn in een populaire club in Reykjavik, waar ze op vrijdag en zaterdag in de rij staan om binnen te komen. Ik zou ik niet zijn om even te regelen dat wij dan natuurlijk vanavond wel even de rij mogen overslaan. Ja hoor, zegt hij, geen probleem, ik laat jullie wel binnen.

Bij het verhuurbedrijf aangekomen, merken we dat het toch wel erg hard waait. Misschien een beetje te hard om met een mini Hyundai de weg op te gaan. De jongens van het verhuurbedrijf vinden dat blijkbaar ook, want ze overleggen even in het IJslands met elkaar, en melden ons vervolgens dat ze ons een grotere auto mee gaan geven. Ze vinden twee van die chickies in zo'n kleine auto waarschijnlijk niet echt een goed idee. We krijgen een dikke Renault Megane onder de kont, en zo gaan we op weg, richting Borgarnes. We merken al gauw dat we met die Hyundai edcht van de weg geblazen zouden zijn, want er staat echt een straffe wind. Onderweg komen we langs een kerk, waar we even stoppen, omdat het hier in IJsland gebruikelijk is de graven op de kerkhoven rond kersttijd ook te versieren met lichtjes. Apart beeld. Helaas regent en waait het te hard, we worden letterlijk vooruit geblazen, en de foto's mislukken jammerlijk.

Na een dik uur en een paar kodak-momenten komen we in Borgarnes aan, voor IJslandse begrippen een redelijk grote plaats, voor Nederlandse begrippen een gat. Ook hier veel foto's. Na een kop koffie en een broodje gaan we weer onderweg, richting een behekst bos en een meer. Onderweg maken we nog meer fotostops, de lucht is hier prachtig, en als het licht is, dan zijn er veel verschillende kleuren blauw, waarbij je prachtige foto's maakt. We nemen foto's van het landschap, van paarden, van verlaten benzinestations, en allemaal zijn ze mooi. We nemen een zijweggetje richting Stafholt, wat een huis en een kerk blijkt te zijn. Uiteraard een fotokerk. De deur van de kerk is op slot, maar de sleutel zit erin, dus we stappen toch maar even binnen. Bizar, dat zou bij ons echt niet kunnen.

Als we weer instappen, begint het steeds harder te regenen, en besluiten we het bos en het meer te laten voor wat ze zijn. Het begrip bos moet hier in IJsland ook enigszins ruim geinterpreteerd worden, het zijn meer bosjes die hooguit tot de knie reiken. We nemen weer de 1 (snelweg, ook dat begrip neme men met een korrel zout) richting Reykjavik, door de tunnel Hvaltfjorour, een tunnel van 5,5 km. We rijden letterlijk door weer en wind terug. De rukwinden zijn af en toe zo sterk, dat we bijna van de weg afblazen. Rond een uur of half 5 (het is alweer donker) parkeren we de auto veilig achter het hotel.

Vanavond de club Austur maar eens gaan bekijken.

Gullfoss - Geysir

10 december 09

Na een onrustige nacht worden we rond half 8 wakker. Onze kamer ligt aan de voorkant, in de winkelstraat van Reykjavik. Ok, dat klinkt een stuk drukker dan het in werkelijkheid is, maar toch, door andere geluiden dan thuis is het slapen niet optimaal. De douche blijkt ontzettend naar zwavel te ruiken, dus urenlang uitgebreid douchen zit er niet in. Een klein uur later zitten we dus al aan het ontbijt (ook dat klinkt beter dan het in werkelijkheid is).

Aan de receptie boeken we een dagtour naar de geisers en de waterval gullfoss, en voor morgen een auto. De tour is om half 1, dus we hebben nog even de tijd om de stad wat te verkennen. Als we rond half 10 naar buiten stappen, is het nog pikdonker. Rare gewaarwording. Pas rond half 11 begint het enigszins licht te worden. Het licht blijkt echter uistekend voor foto's, en we schieten er dan ook lustig op los. Bij iedere foto worden we enthousiaster, en we vinden IJsland steeds leuker worden.

Rond een uur of twaalf drinken we in een klein en supergezellig koffietentje een enorme caffe latte, en gaan dan naar het hotel terug, waar we opgehaald worden voor de excursie.

We gaan eerst naar het pingevellir (deze p wordt uitgesproken als de Engelse th) national park, met het oudste bestaande parlement ter wereld. Als we de bus uitstappen, merken we dat we de stad uit zijn, en naar boven gereden zijn. Het is KOUD!!! Onze gids blijkt een enorme babbelkous, en blijft maar praten. Wij geloven het wel en nemen foto's. Het licht is te mooi om naar dit geleuter te blijven luisteren. Dan lopen we met de groep richting de plek waar het parlement vroeger zitting had. Dit blijkt niet meer te zijn dan een vlaggemast, maar de wandeling ernaar toe is de moeite waard. Dan steken wij als groep een rivier over (kraakhelder water!) en komt de gids ons aan de andere kant ophalen, voor een rit van ongeveer een uur richting de Gullfoss-waterval. Daar is de grond aangevroren en is het dus spekglad. We krijgen van onze gids een kwartier om te kijken en foto's te nemen. Dat blijkt voldoende. Dan gaan we snel op weg naar de geisers, om te profiteren van het laatste daglicht.

De geisers zijn geweldig. Je hoort het water onder het oppervlak overal borrelen, en om de zoveel tijd barst een geiser uit, en spuit het water metershoog omhoog. Uit de monden van de weinige aanwezigen klinkt dan in koor: Wooooh! Het is echt indrukwekkend.

Dan gaan we weer de bus in, terug naar Reykjavik, een ritje van een kleine twee uur. Het is inmiddels weer pikdonker (16.30 uur) en we hadden de stille hoop dat onze gids ons even wat rust zou gunnen, maar helaas. Hij blijft praten. En hij blijft praten. Over hoe de IJslanders ooit katholiek geworden zijn, over de uitspraak van de letters, over zijn dotteroperatie...... Eindelijk, ons hotel!

We zijn moe. We lopen naar een restaurant (Solon) in onze straat, eten daar een heerlijke Aziatische maaltijd en duiken daarna ons bedje in. Morgen weer vroeg dag, onze huurauto wordt morgen om 8.30 uur afgeleverd.

The Blue Lagoon

Na twee vluchten (Amsterdam - Kopenhagen, Kopenhagen - Reykjavik), komen we om half vier 's middags in regenachtig IJsland aan. We boeken op het vliegveld direct een bus die ons naar de Blue Lagoon zal brengen, en daarna naar ons hotel.

Als we de bus instappen, is het al donker, en de ontbrekende verlichting op straat, geeft het gevoel dat het al midden in de nacht is. Na ongeveer 20 minuten rijden komen we aan bij de Blue Lagoon, waar we onze koffer in een soort van hutje kunnen stallen. We halen onze bikini eruit en lopen het schaars verlichte pad naar de ingang op. Alles is hier donker, en bijgevolg mysterieus. In de Blue Lagoon huren we handdoeken en badjassen, kleden ons om en lopen naar het bad. Buiten! In de regen rennen we naar het water, en dompelen ons onder in het heerlijk warme, superzoute water.

Het is pas half 6, en we hebben alle tijd. We genieten van het water, de sauna, het stoombad. We nemen een gezichtsmasker van silicamodder, dat goed zou zijn tegen veroudering van de huid. Als we weer naar binnen gaan om ons te gaan douchen en aankleden, kijken we in de spiegel en hebben toch echt wel het idee dat het masker en de baden gewerkt hebben. Nee, we zien er niet meteen tien jaar jonger uit, maar we zijn wel ontspannen en onze huid voelt heerlijk zacht aan.

In de giftshop kijken we nog even of we een cremepje of maskertje kunnen aanschaffen. Veel te duur! Maar gelukkig kunnen ze wel getest worden, en als echte Hollanders smeren we ons dus daar maar in met het nachtserum van EUR 56.

In de bus naar Reykjavik valt het op dat er niemand op straat is. Buiten een paar auto's en onze bus, is het doodstil op straat. Het lijkt wel alsof er een avondklok geldt. Maar de stad is vrolijk verlicht, een zee van lichtjes, ieder huis heeft kerstlichtjes voor de ramen hangen. De andere mensen in de bus worden afgezet bij hotels die voor ons gevoel in the middle of nowhere liggen. Gelukkig ligt ons hotel in DE winkelstraat van Reykjavik. Na ingecheckt te hebben (hoera! Ze hebben internet), gaan we, moe en ontspannen, slapen.