Na een avondje stappen in de temple club, organiseren we rond 1 uur ' s nachts een tuk-tuk driver die de energie kan opbrengen ons over een paar uur naar Angkor Wat te rijden voor de zonsopgang. We willen er om 5 uur zijn, dus spreken af dat we om half 5 opgehaald worden. Na 2,5 uur slaap staan Lynda en ik braaf in het pikkedonker om half 5 buiten, maar onze tuktuk-man is nergens te bekennen. Geen nood, er rijden er al genoeg rond, en al snel hebben we een andere gevonden. In het donker rijden we naar Angkor Wat, maar onderweg wordt al duidelijk dat we niet de enigen zijn die de zonsopgang willen zien. Bussen, fietsers, andere tuk-tuks, iedereen gaat op weg naar Angkor Wat.
Daar aangekomen voelt het als een soort cult ofzo, iedereen loopt met zaklampen het pad naar Angkor Wat af, en gaat daar aangekomen op zoek naar een goede plek. Overal zie je camera's, van mobiele telefoons tot de meest professionele spiegelreflexcamera's, compleet met statief.
Heel langzaam wordt het licht, en onthult Angkor Wat zich langzaam. Helaas is het te bewolkt om de zon te zien, maar de weerspiegeling van de tempel in het water ervoor is de moeite meer dan waard.
Zonsopgang bij Angkor Wat is een magische ervaring!
PS. Had ik al gezegd dat de Khmer-keuken echt prima is?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten